Osteopatia to dziedzina medycyny o prawie 150- letniej tradycji, w której do diagnozowania i leczenia służy praca manualna. Jej rozwój zapoczątkował amerykański lekarz Andrew T. Still, który szukając nowych form i narzędzi pracy z pacjentem, opartych na anatomii i fizjologii człowieka, założył w 1874 w Stanach Zjednoczonych pierwszą szkołę osteopatii.
Głównym założeniem osteopatii jest holistyczne podejście do ciała człowieka i traktowanie go jako integralnej całości, zarówno w płaszczyźnie strukturalnej, funkcjonalnej jak i emocjonalno- psychicznej. A zatem osteopatia uwzględnia zależności pomiędzy poszczególnymi układami, narządami, a także wpływ emocji czy diety.
Osteopatia zakłada, iż organizm posiada ogromne możliwości autoregulacji i samoleczenia, które pod wpływem różnych czynników np. urazu, stresu, przeżytej traumy czy patogenu, ulegają osłabieniu. Osteopatia pomaga odbudować je i skierować w odpowiednie miejsce, tak aby organizm mógł pokonać chorobę. Zgodnie z powyższymi zasadami badanie i leczenie osteopatyczne, nie może dotyczyć tylko wybranej części ciała, lecz obejmuje całość organizmu w celu dotarcia do pierwotnej przyczyny problemu, która często jest z pozoru bardzo odległa od bieżącej dolegliwości.
Praca osteopaty jest bezpieczna i odpowiednia dla osób w każdym wieku, od noworodków i kobiety w ciąży, po osoby starsze. Leczone problemy zdrowotne nie są tylko ściśle związane z układem mięśniowo- szkieletowym, lecz także z innymi układami w ciele człowieka jak krwionośny, pokarmowy czy nerwowy.
Najważniejsze cechy osteopatii:
-organizm człowieka stanowi jedność
– wszystkie procesy jakie zachodzą w ciele człowieka są ze sobą wzajemnie powiązane
– organizm posiada zdolność do samoleczenia oraz utrzymywania homeostazy czyli równowagi środowiska wewnętrznego
– polega na manualnym diagnozowaniu i leczeniu, a stosowane techniki są nieinwazyjne i bezpieczne dla osób w każdym wieku oraz w stanach ostrych
– osteopata pracuje nie tylko ze stawami i mięśniami, ale także z powięzią, strukturami nerwowymi, narządami wewnętrznymi oraz naczyniami krwionośnymi i limfatycznymi
– opiera się na dogłębnej wiedzy z zakresu anatomii i fizjologii człowieka oraz wiedzy z różnych dziedzin medycyny
– osteopatia nie wyklucza medycyny akademickiej, wręcz przeciwnie, stanowi jej doskonałe uzupełnienie.
Wskazania u niemowląt i dzieci starszych:
– kolki
– zaburzenia snu
-problemy z jedzeniem i ssaniem
– asymetria
– zaburzenia napięcia mięśniowego
– niechęć niemowlęcia do leżenia na brzuchu
– cesarskie cięcie, ciężki poród naturalny i poród wspomagany
– wady postawy, płaskostopie, koślawość stóp i kolan
– zaburzenia rozwojowe np. autyzm, ADHD
– niewyjaśnione bóle brzucha, czy głowy
Wskazania u dorosłych:
– bóle pleców
– bóle głowy
– bóle mięśniowo- stawowe
– stany po urazach i operacjach
– dysfunkcje stawów skroniowo – żuchwowych
– zastoje limfatyczne
– zaburzenia trzewne ( np. bóle brzucha, refluks, zaparcia, wzdęcia)
– dolegliwości uroginekologicze
– choroby ukł. oddechowego (np. astma, alergia)
– bóle pleców i głowy u kobiet w ciąży